Gezondheidszorg voor de Prijs van een Boterham: Tijd voor Eerlijke Toegang tot Zorg

Share:

Stel je voor: je bent een alleenstaande ouder, je werkt hard, verdient 1500 euro per maand, en aan het einde van de maand is je bankrekening zo mager als een diëter die net een marathon heeft gelopen. Elke euro wordt vastgehouden alsof het goud is, want je weet dat er geen ruimte is voor onverwachte uitgaven. Dan wordt je kind ziek. Wat doe je? Voor de meeste mensen met een goed gevulde portemonnee is het een kwestie van naar de dokter gaan en een paar euro’s neertellen. Maar voor mensen die nauwelijks rondkomen, kan dat doktersbezoek het verschil betekenen tussen een volwaardige maaltijd en… nou ja, geen maaltijd. Moet toegang tot gezondheidszorg echt zo’n luxe zijn?

Laten we eerlijk zijn, gezondheidszorg zou niet op het menu van dingen moeten staan waar je op bespaart. Wanneer iemand met een netto-inkomen van 1500 euro per maand geconfronteerd wordt met medische kosten, is dat een keiharde klap voor het budget. Ze hebben al moeite om de eindjes aan elkaar te knopen, en nu moeten ze misschien kiezen tussen een bezoek aan de dokter of de elektriciteitsrekening betalen. Dat is een keuze die niemand zou moeten maken.

Aan de andere kant heb je het gezin met twee inkomens, dat samen 5000 euro of meer per maand binnenhaalt. Wanneer hun kind ziek wordt, betalen ze zonder problemen de rekening van de dokter en kopen ze de medicatie alsof het een extra snackje bij de bakker is. En laten we eerlijk zijn, als die kosten een paar euro’s hoger zouden zijn, zouden ze niet plotseling op een houtje moeten bijten. Dus waarom niet een systeem waarin de sterkte van je portemonnee bepaalt hoeveel je betaalt? Laat de zwaarste lasten terechtkomen bij de mensen die ze kunnen dragen, en maak de toegang tot basisgezondheidszorg gratis voor diegenen die het het meest nodig hebben.

Natuurlijk, er zijn mensen die zullen zeggen: “Maar wacht even, gezondheidszorg kost geld! Wie gaat dat betalen?” Het antwoord is simpel: iedereen, naar draagkracht. Het is geen radicaal idee. Sterker nog, we doen het al met belastingen, waarom dan niet met gezondheidszorg? Als we solidair kunnen zijn op andere vlakken, waarom dan niet op dit essentiële gebied? Bovendien, door mensen gezond te houden, besparen we op lange termijn op dure ziekenhuisopnames en langdurige behandelingen. Preventie is de goedkoopste vorm van zorg.

Het is tijd om onze kijk op gezondheidszorg te herzien. Basisgezondheidszorg moet een recht zijn, geen privilege voor degenen die het kunnen betalen. Laten we ervoor zorgen dat iedereen, ongeacht hun inkomen, toegang heeft tot de zorg die ze nodig hebben zonder bang te hoeven zijn voor de financiële consequenties. Want uiteindelijk moeten we kiezen: willen we een samenleving die gezondheidszorg ziet als een basisrecht of als een luxe die alleen betaalbaar is voor de happy few? Ik zeg: tijd voor verandering. Tijd om boterhammen en doktersbezoeken niet langer met elkaar te laten concurreren.